Wishful Singing

.

Deze vogeltjes heb ik gehaakt voor nichtje Annemiek.
Dat kwam zo...

Annemiek (tweede van links) maakt onderdeel uit van het prachtig klinkende vocaal ensemble Wishful Singing. Ze zijn bekend in Nederland maar treden ook geregeld op in het buitenland.
Laatst ging Annemiek dus op tournee... naar Japan.

'Japan?!' mailde ik haar. 'Dat is HET mekka van de allerleukste amagurumi-haakboekjes!!! Als je er een voor me meeneemt, ben ik heel blij én haak ik iets voor je uit het boekje.'

En ze nam niet één boekje voor me mee...

...maar twéé. Joe-oe-oepie!

De keuze van Annemiek viel op de zangvogeltjes; kon ik die misschien haken in de kleuren van Wishful Singing?

Dat vond ik een leuke uitdaging. En een uitdaging was het wel, want het boekje is geschreven in het Japans. Je moet het hebben van de telpatronen en dat is een beetje uitvogelen geblazen. Maar he, kun je een sudoku maken, dan kun je zo'n telpatroon wel aan. Tenminste, uiteindelijk.

Zo zijn ze geworden.

In het hele boekje stond één engelse zin. Die stond precies op de bladzijde van de vogeltjes: 'We are the famous chorus of this forest'. Dat vond ik nou toepasselijk.

********************************************************************************

Ook dit schaapje komt uit het japanse boekje. Te schattig.
Ik ontdek wel dat het haken van amigurumi niet altijd meevalt; een goede amigurumi afleveren is een ware kunst!

Tot slot nog even de garen-informatie:
De vogeltjes zijn gehaakt met Catania en haaknaald nr. 2,5
Het schaapje is gehaakt met Cabotine van Phildar en haaknaald 3

Het dekentje in roze...

De jonge moeder uit de vorige post mailde me: ' Ik heb net een klein nichtje erbij gekregen. Zou je het dekentje nu in het roze kunnen breien?'

Zo ben ik dus fijn weer aan het breien geslagen. Het gaat steeds beter; deze keer heb ik bij de rechte steek vóór in gestoken. Ik ben nu in het stadium beland dat ik een film kan kijken én kan breien. Tegelijk.

De initialen heb ik weer geprint met transferpapier op band.
Hoe dat gaat lees je hier.

Bij dit garen vind ik het lastig om de dikke draden door het dekentje te weven, zonder dat het zichtbaar is. Daarom bevestigde ik de draden aan elkaar op een handige manier; onzichtbaar. Ook eens proberen? Lees erover op de blog van 'Karin aan de haak'.

Nog even de materiaal info: ik heb gebreid met garen met de merkwaardige naam 'Candy' van Adriafil Classic (kleur 84 - roze).
Het zijn bollen van 100 gram met 60% wol en 40% acryl.
Ik had 5 bollen nodig, en breide met een rondbreinaald;
dikte 10 / lengte 80 cm.

Herontdekt: breien!

Laatst kreeg ik de vraag of ik ook wel eens iets in opdracht haakte. Zou ik misschien een babydekentje willen haken voor een collega? Ja, dat wilde ik wel.

Er werd door de moeder in spe naar een leuk dekentje gezocht en uiteindelijk kreeg ik het plaatje ervan... het was gebreid!

Het betrof dit babydekentje van Drops. 'Mmm', dacht ik, 'wanneer je kunt haken, kun je vast ook leren breien'. Tenslotte had ik ooit wel gebreid, al was ik daarmee gestopt toen ik zestien was.

Dus heb ik 'Het Nieuwe Breien' van Debbie Bliss erbij gepakt; een bieb-uitverkoop exemplaar wat lag te wachten op dit moment. Het resultaat is redelijk regelmatig voor een beginnende breister (vond ik).

Tilda had in ieder geval geen op of aanmerkingen.

Tot zover no worries. Totdat ik hem aan een montere 84-jarige vriendin liet zien. 'Wat is dat voor een steek?!!' riep ze. Ze keek nog eens wat beter en zei toen: 'Ik zie het al, je steekt bij het recht breien achter in'.
Blijkt dat ik het instructie-plaatje verkeerd heb geïnterpreteerd. Hm.
Wanneer je goed kijkt is het middelste deel (hier links) inderdaad grover gebreid dan bedoeld.
Hmmm. Nou ja, wel weer wat geleerd.

 

Ik hoop in ieder geval dat T.D. er veel warmte van zal ondervinden.
De initialen heb ik op mooi lint geprint via deze methode. Dank Miekk!



Het materiaal waarmee dit dekentje is gebreid heet 'Candy' van Adriafil Classic (kleur 21). Het is prachtig warm materiaal met zo'n lekkere wol-geur. Samenstelling: 45% Lana wol, 40% Acryl, 15% Alpaca wol. Echt een aanrader.

*******************************************************************************

Toen het dekentje de deur uit was had ik de smaak te pakken. Op naar het volgende projectje, zou ik ook kunnen inbreien? Snel heb ik bij de plaatselijke Snuffelschuur (tweede-ronde winkel) een handje breinaalden gehaald. En op de eerstvolgende koude herfstavond heb ik de draad opgepakt en ben knus weer verder gegaan met breien. Fijn.

ps. Dit ideetje (en patroon) komt uit het boek 'Eline's Winterhuis'. Het is eigenlijk een klein ornamentje voor in de kerstboom. Aan een deurknop staat hij ook vast mooi. Ik heb hem deels gevuld met lavendel.

Dag 42 was een feest (uiteindelijk)...

Sinds ik met mijn 365-dagen project ben gestart heb ik veel ontdekt EN bereikt! Ik had nooit gedacht dat het mogelijk was maar mijn huis begint steeds beter georganiseerd te raken.

Voor nieuwe lezers...hoewel ik in een redelijk net huis woon werd ik moedeloos van alle bende achter mijn nette kastdeurtjes. Na het lezen van een inspirerend artikel in de Flow ben ik een persoonlijk 365-dagen project gestart waarbij ik iedere dag - een jaar lang - een kastje, mandje, plankje of lade opruim. 

Zo heb ik zondag de kinderhoek aangepakt, iets waar ik al maandenlang tegen aan hikte. Het leek me een mission impossible, maar ook nu weer bleek de beer op de weg groter dan de daadwerkelijke klus. Toen het af was voelde ik me...voldaan.

En dat is het opmerkelijkste wat ik heb ontdekt. Opruimen geeft je een net huis en daardoor rust in je hoofd, maar als bonus krijg je er telkens een portie diepe tevredenheid bij!

Het geheim van de voortgang zit hem in het focussen op dat ene plekje wat je opruimt. Wil je er meer over lezen, klik dan door op 'Een kastje per dag'. Of...doe mee!

Nog even een aanbeveling, in de nieuwste Flow gaat het over opruimen...('de kracht van een half uurtje per dag' - dat zeg ik)

Het kussen is af!

Oke, ik heb de deadline rijkelijk overschreden, maar het kussen is af! De zon scheen niet en zodoende zijn de foto's wat donker geworden. Toch, het kussen is mooi geworden. Ik ben tevreden.

Toch ongelofelijk dat je dit kunt bereiken met alleen een hele lange draad en een haaknaald?!

Dank voor jullie lieve reacties! Het patroontje vind je hier.

Het kussen...a severely unfinished project!

Zo'n vijf maanden geleden ben ik enthousiast begonnen aan mijn noppen-vierkantjes kussen. Inmiddels hebben al veel lezers het patroon opgevraagd (lees hier de story). Nu ben ik benieuwd of er al haaksters zijn die hun kussen al af hebben, want bij mij WIL HET MAAR NIET LUKKEN.
Zucht, het lukt me maar niet om er een kussen van te maken. Ik kom er niet toe, heel vreemd.

Nu is het zo dat ik al erg geniet van het resultaat tot dusver. Ik vind het een prachtig patroon en als kussenhoes vind ik het nog mooier.

Dit is hoe het begon; haken met cappuccino erbij. Altijd een goede combinatie.

Zo groeide de stapel vierkantjes. Het patroon kende ik al gauw uit m'n hoofd, ik haakte er vrolijk op los tijdens familiedagen , in wachtrijen en voor de tv.
Tijdens familiedagen??! Ja, want ik heb gemerkt dat wanneer ik casual mijn haakwerkje erbij pak er juist de mooiste gesprekken ontstaan.

Goed, toen heb ik ze zelfs keurig gespannen, bespoten met waternevel (plus grondig laten drogen) en aan elkaar genaaid...

Maar nu? Blokkade! 'Zou het er op achteruit gaan wanneer ik er een kussen van maak?, dub ik dan. ''Wat voor kussen moet het eigenlijk worden?' Kortom, koude voeten om verder te gaan. Kent iemand dat? Niettemin moet het nu afgelopen zijn en daarom grijp ik nu naar het ultieme hulpmiddel voor unfinished projects...DE DEADLINE.
Over een week, lieve lezers, blog ik hier over mijn gereed gekomen kussen. Hou me er maar aan!

(Het patroontje vind je overigens hier)

Eline's Winterhuis

Ik ben een fan van Eline Pellinkhof's blog en boeken. Sinds een paar dagen is het nieuwste boek uit. Het staat weer boordevol zelfmaak-ideeën voor in huis. Superleuk.

Het bijzondere aan deze specifieke uitgave (voor mij) is dat ik de haakpatronen heb mogen testen.
Met veel plezier heb ik hartje zomer, liggend aan het zwembad, allerlei winter-haak-ideeën gehaakt. Van mooie sterren voor in de kerstboom tot een warme kleurige sjaal. Er staan weer veel leuke haakpatroontjes in.

'By Petra' verkoopt de boeken en alle materialen (de stempels zijn ook ZO leuk).

"Een kastje per dag" ...mijn 365-dagen project!

Even een blogpost over iets wat niets met creatieve dingen te maken heeft, maar wat wel te gek gaaf is.

Op een dag, nadat ik op visite was geweest bij een NET iemand in een huis waar rust en orde heersten, overviel me de gedachte dat ik graag  zou wonen in een huis waar ook de diepere lagen goed georganiseerd zijn. Diepere lagen? Bij mij zijn dat...mijn kastjes, mijn laatjes, mijn mandjes, de koelkast, de zolder en ja zelfs de ruimtes achter de schotten op zolder. 

Ik weet niet hoe het met jou is, maar ik word vaak overvallen door een gevoel van onmacht wanneer ik denk aan al die plekjes die weleens opgeruimd zouden mogen worden. En wat doe ik dan? Niets! 

Die dag zat ik de Flow te lezen en daar stond een artikel in over 365-dagen projecten. Doe iets kleins, iedere dag van het jaar en je zult versteld staan van het resultaat. Toen dacht ik: " Een kastje per dag, dat word mijn 365 dagen project!!".

En zo geschiedde. Ik schrijf dit nu ik 11 dagen in het project ben en ik kan niet anders zeggen...HET IS GEWELDIG!

Ik heb al 11 opgeruimde kastjes, waaronder het meest afschuwelijke kastje van het huis. Per dag kost het me hooguit 20 minuten. Iedere dag heb ik iets om trots op te zijn (het is echt een zelfvertrouwen-boost op huishoudelijk gebied!) en ben ik weer blij dat ik het gedaan heb.

Ook geïnspireerd raken? Kijk dan eens op...Een kastje per dag.
(wees gewaarschuwd, het is geen life-style blog, maar het helpt me super en daar gaat het om).

Meta-kidje!

Van de zomer werd me iets leuks gevraagd. Of ik misschien een lief jurkje kon haken voor een piepklein dametje (20 cm). Nou, dat leek me wel wat. Het dametje bleek een Meta-kidje te zijn. 

Heb je er wel eens van gehoord? Het zijn knuffelpoppetjes die worden gemaakt en verkocht ten bate van onderzoek voor kinderen met een zeldzame stofwisselingsziekte.

Inmiddels zijn er heel wat  Metakidjes gemaakt door vele creatieve vrijwilligers, en in de meest uiteenlopende uitvoeringen en kleuren. Ik zou ze graag een keer allemaal bij elkaar willen zien.

Na het eerste dametje gekleed en gekapt te hebben had ik zo de smaak te pakken dat ik er zelf ook nog twee heb gemaakt. 

Zo kon ik meteen een randje uit mijn nieuwe haakboek gebruiken. Het randje van de gele jurk komt uit het fantastische boek Crochet Borders van Edie Eckman. 

Ook een Metakid maken? Hier vind je een tutorial-filmpje.

En kom je er een tegen? Wees er snel bij...het zijn inmiddels vast collectors items!

Granny Square Vlaggetjes Slinger

Een u.f.o. was dit vlaggetjesproject. Een UnFinished Project. Gedurende de zomervakantie heb ik gedachteloos vlaggetjes gehaakt met een patroon wat bijna als vanzelf gaat. Op franse terrasjes met een cappuccino erbij, aan het zwembad van schoonzus Leonie... Ideaal, want met kindertjes om me heen geen ingewikkelde haakpatronen voor mij.

Het stapeltje groeide, de zomervakantie was voorbij en ik stortte me in nieuwe haakavonturen. De slinger bleef onafgemaakt op een schaal liggen.

Gelukkig hadden wij in september een familieweekend. DE gelegenheid voor de slinger om een hoofdrol te kunnen spelen. Dankbaar greep ik deze aanleiding aan en ging aan de slag.

Ik ben blij met de slinger. Het patroon komt van het prachtige Carina's Craft Blog. 

Materiaal: 'Cabotine' van Phildar (haaknaald 3 of 3,5). 

Fijn garen, maar ik heb er inmiddels zoveel mee gehaakt dat ik open sta voor nieuw materiaal. Wie heeft een tip?