Knuffels om te naaien...

Tijdens een lekker weekendje weg naar Maastricht kwam ik het boekje ‘Knuffels om te naaien’ tegen. Het is een uitgave van Marie Claire. En hoewel naaien eigenlijk een beetje uit mijn systeem is geraakt, was ik meteen verrukt en had ter plekke zin om aan een van deze lieve diertjes te beginnen.

Het leek me leuk om mijn kinderen een knuffeltje uit het boekje te laten kiezen, en dan ook de stofjes door hen te laten uitzoeken.

Leonard (4) heeft heerlijk door het boekje zitten neuzen en heeft uiteindelijk voor Marcella de Koala gekozen(die met het rode neusje). Samen hebben we de stofjes uitgekozen en in de auto op de terugweg van de wintervakantie heb ik Marcella met de hand in elkaar gezet.
Leonard nam hem blij mee naar school. Toen de juf vroeg of zijn moeder hem op de naaimachine had genaaid schudde hij resoluut z'n hoofdje: 'Dit naait mijn mamma gewoon met naald en draad!'

Op de onderstaande foto zie je wat andere dieren uit het boek. Zijn ze niet gewoon te schattig???

Thuisgekomen heb ik Prosper de Buldog genaaid met de naaimachine. Dat ging natuurlijk een stuk sneller dan 'gewoon met naald en draad'.
De patroontjes zijn eenvoudig en de foto’s inspirerend. Het zijn perfecte projectjes om kleine restjes stof te verwerken, waarvan je er vast - net als ik- stapels van hebt liggen. Stofjes die gekoesterd worden maar die al jaren geduldig liggen te wachten om eindelijk eens een keer gebruikt te worden!

Wat me ook leuk lijkt is om het patroon op de kopieermachine te vergroten, of te verkleinen voor bijvoorbeeld sleutelhangers. Zo kun je er allerlei kanten mee op.

Prosper heeft een gehaakt sjaaltje gekregen en is gemaakt voor een nieuw wereldburgertje met de naam Daniel.

Ps. Voor de liefhebbers…het boekje is nog steeds te koop (bij bol.com) maar nu onder de naam 'Zachte knuffels om te naaien'. Hoe leuk.

Over paaseieren die het misschien te warm gaan krijgen...

Het is vandaag de dag voor Pasen en wat is het buiten heerlijk weer! 

Misschien zelfs wel zo warm dat het wat overdressed is om paaseieren op te tuigen met eierwarmers...
Ach, wat lichtgeel erbij op de ontbijttafel morgenochtend is gewoon gezellig en leuk.

Ze zijn voor mijn schoonzus Angeline, die altijd voor iedereen klaarstaat. Dank Angeline!!!
Het patroontje komt van Drops (klik hier). Aan de bovenkant heb ik er zelf wat verschillende dingetjes aan gehaakt.

Tot slot, deze foto (gemaakt door mijn vader) wilde ik jullie niet onthouden. Lekker zachte veertjes voor een superzacht nestje.

Een fijne Pasen allemaal!

Stoeltje zoekt kussen...

Deze Ikea stoeltjes zijn al schattig van zichzelf, maar voor wat extra warmte en gezelligheid mochten er wel wat kleurtjes en zachtheid aan worden toegevoegd. Gelukkig was er nog wat katoen over van de deken en van de pannenlappen die ik eerder heb gehaakt. Precies genoeg om twee granny squares te haken in de juiste maat.
 
Ik heb gekozen voor wat jongensachtige kleuren, waaronder in ieder geval de kleur rood (= favoriet)!

Dus lekker haken bij de haard... 

Daarna een kussentje genaaid met (rood!) stofje van de stofjesmarkt - op de Bredestraat in Utrecht. De kant waar de square op werd genaaid heb ik wit gehouden.

Na gedane arbeid een lekkere cappucino gedronken en een stukje uit een mooi boek gelezen...

Tijdens de koffie heb ik mijn gedachten laten gaan over een manier om de kussentjes aan de stoeltjes te bevestigen, zodat ze niet van de stoeltjes afschuiven (lees: door de kamer worden gevoetbald). Het idee ontstond uiteindelijk vanzelf, zoals dat gaat bij creatieve projectjes.

Eenvoudig maar effectief: ik heb er strengetjes bij gehaakt van 15 cm: eerst een toer lossen, daarna een toer vasten. De strengetjes heb ik in de hoekjes vastgezet. Aan het einde is een klein drukknoopje genaaid. Onderop op het kussentje de andere kant van het drukknoopje.

Zo blijven de kussentjes op hun plek, terwijl ze toch los kunnen.
Iets waar de jongetjes-brigade overigens nog geen weet van heeft...mmm, laten we dat voorlopig maar zo houden.

Een stad van melkpakken.

Sinds een tijdje heb ik ontdekt dat je zoveel leuke dingen kunt doen met dingen die je dagelijks gebruikt. Een simpel melkpak bijvoorbeeld. Doosjes kun je er van maken, portemonnees, tassen, EN… je kunt er steden mee maken!

Bij ons is de zondagmiddag bij uitstek het moment voor de wat grotere knutselprojecten. Zo kwam het dat we op een regenachtige zondagmiddag aan de slag gingen met een heleboel melkpakken en een stapel Kampioen’s.

Ik werd helemaal enthousiast. De mogelijkheden zijn onbeperkt!! Je kunt huizen maken met plaatjes van restaurants, winkels en bijzondere huizen. Maar je kunt ook sfeerhuizen maken met foto's uit bladen als de Ariadne At Home en de Flow. Of huizen in foto's van dezelfde kleur. Mooie details die je op foto’s tegenkomt kun je erin verwerken, en zo wordt ieder melkpakkenhuis uniek. 

Ik moest moeite doen om niet iedereen en alles om me heen te vergeten vanwege al die knutselvreugde, maar ik riep mezelf tot de orde, hielp de jongetjes (4 en 6) wat op weg, en...ook zij kwamen in een creatieve flow terecht, met allerlei leuke ideeën over de uitstraling van hun huis (zie de tutoral). Ik vermoed dat onze stad nog wel wat verder zal groeien.

Het leek me leuk een tutorial (uitleg) te maken over ‘hoe het aan te pakken’... voor wie zelf aan de slag wil gaan. Het is niet moeilijk, wanneer je een beginnetje hebt gemaakt komt de inspiratie vanzelf.

Eén, twee, drie...Uiltje!

Kennen jullie dat nog van vroeger? Mijn moeder en ik deden dan onze neuzen tegen elkaar, onze ogen dicht en zeiden tegelijk: “een, twee, drie…Uiltje!!’ Als we dan onze ogen wijd opendeden, leek het net of we in het gezicht van een uil keken. Grappig.

Daar moest ik aan denken tijdens het haken van deze uiltjes. Op een avond zocht ik een haakseltje om aan mijn mobiele telefoon te hangen (altijd kwijt, want erg klein). Uiteindelijk vond ik het uiltjes-patroon van Matawi's Crea's en...was opslag verliefd. Inmiddels heb ik er al vijf gehaakt en ben begonnen aan de zesde. Ze zijn zo leuk om weg te geven, én ze zijn zo leuk om zelf te houden.

 
Wil je ook zo’n lief uiltje haken? Ga dan naar deze site. De opbrengst van het patroon gaat naar een goed doel.

Overigens, mooi om te ontdekken hoe er in de creatieve webwereld zoveel gedaan wordt om anderen te helpen.

Nog zo'n mooi initiatief is de site van Zaza-lou. Allerlei hippe zelfgemaakte kadootjes zijn er te koop. De opbrengst gaat naar Kinderhospitaal De Glind.

 

 

Het dekentje is af!

Heerlijk, mijn eerste grote project is afgerond. En…het is nog koud genoeg om de open haard aan te steken, op de bank een dekentje over me heen te trekken, en met een warme (green gate!) cup met cappuccino in de hand een goed boek te lezen!

Toen mijn oudste zoon geboren werd, kregen wij een gehaakte Kikker toegestuurd. Een erg leuk kado vond ik toen. Nu ik aan het haken ben gegaan, vind ik hem nog leuker.Ik ben bezig de dame te contacten die Kikker zo lief voor ons heeft gehaakt. Mocht zij het patroon nog hebben, dan zal ik hier een link plaatsen.

Naschrift: Ik heb inmiddels het patroon gekregen! Voor de liefhebbers, mail me op nelleke@petit-company.nl. Dan stuur ik je de pdf-versie toe.

 

 

Oorspronkelijk wilde ik de plaid van Granny Squares haken. Uiteindelijk koos ik toch voor een wat gematigder patroon. De proefjes van de squares heb ik nog en ik denk dat ik er een nieuw werkstuk van maak, met dit krukje van Jut & Jul in de hoofdrol.

Over vogeltaarten en andere sprookjesachtige dingen...

Sinds ik blog kom ik op andere blogs de mooiste dingen tegen. En niet alleen maar haakgerelateerde dingen!!

Zo las ik van een Amerikaanse die in de jaren zeventig van haar moeder had geleerd om lichtjes te maken van een mandarijn (of sinasappel). Het leukste daarvan is (vind ik) dat de mandarijn haar eigen lontje heeft, en – ook zo leuk – het lichtje op zonnebloemolie kan branden. Meteen smiddags met de kinderen aan de slag gegaan en dit is het resultaat…

 Bijkomend voordeel: de inhoud van deze lichtjes dienen natuurlijk opgegeten te worden. Mooie sferen én vitamines in een klap!

Op de blog van Jurianne Matter, vind je een wonderschone uitleg.

 Ook door andere creatieven  geïnspireerd: het maken van vogeltaarten. Het is zo gemakkelijk, en heel leuk om te doen. Echt iets wat je goed met kinderen kunt doen op een regenachtige woensdagmiddag. 

Hoe doe je het?

• Koop..harde blokken plantaardig vet (bv. die van Euroshopper van AH)
• Een zak vogelzaad
• Een zak zonnebloempitten voor vogels
• Een zak pel-pinda’s (ik kocht de versie die je zelf op kunt eten, wat resulteerde in een ‘pelpinda-fabriek’ aan de keukentafel, nadat de taarten eenmaal in de vriezer stonden)
• Een zak cranberries

Neem nu een paar leuke taartblikken en/of stenen hartige-taart vormen. Smelt het vet en laat het daarna een kwartiertje afkoelen.

Met kinderen:

Zet in bakken alles op tafel en geef ieder kind een blik. Laat ze handjes van alles in de taartblikken doen, maar niet te vol. Vul de blikken dan met het vloeibare vet (wel redelijk afgekoeld!) en laat ze met een lepeltje roeren.

Zet de blikken in de vriezer en haal ze na ong.10 min er nog even uit (wanneer ze nog zacht genoeg zijn) om er nog wat pelpinda’s en cranberries op te leggen. Druk ze even aan.

Wanneer je er zelf een maakt op een rustig moment kun je natuurlijk veel efficiënter te werk gaan. Hoef ik vast niet uit te leggen.

Veel plezier! ( Mislukt nooit!)

Armband van...theezakjes!

Op de inspirerende blog van Knofje zag ik deze armbanden. Wat mooi en leuk tegelijk! Ik hou erg van frutselen tijdens een goed gesprek met koffie. Als resultaat heb je elkaar dan gesproken en ook nog iets tastbaars tot stand gebracht! Haken is daarvoor ideaal, puzzelen goed, maar het maken van deze armband is er ook een perfect project voor.

Oudejaarsavond was zo'n gesprek-met-koffie moment. Met de familie hebben we lekker zitten kletsen, af en toe een oliebol gegeten en theezakjes gevouwen...aan het einde van de avond hadden we uitgevonden hoe we met deze uitleg (armband van fruitella-papiertjes) een theezakjes-armband konden maken.

Het gaat als volgt:
* vouw het theezakje open, en vouw het omslagje weer terug.
* Vouw aan de andere kant ook zo'n zelfde omslag terug.
* Vouw het theezakje dan in de lengte om op 1/3e.
* Vouw de andere kant eroverheen (zodat het strookje 1/3 br. is)
* Vouw hem dan in de lengte nog een keer dubbel: het is dan een strookje van ong. 10 cm lang en 1 cm breed.
* Volg nu de plaatjes van deze uitleg vanaf stap 7.

NB. Later op de avond kwamen we erachter dat je eigenlijk beter, zodra je het zakje openvouwt, 3,5 cm van de lengte af kunt knippen. Dan is het formaat meteen goed, hoef je geen kantjes om te vouwen en wordt de armband daardoor niet zo dik.

Ook mijn moeder had meegeholpen om genoeg theezakjes bij elkaar te krijgen. De ene hand op de foto is van haar, de ander van mij. Oudejaarsdag is tegelijk ook haar verjaardag. Ze is 79 geworden!

Haakworkshop Refresher!

Vorig jaar zijn we met wat Leersumse meiden gaan haken. We hebben het haken geleerd bij mij aan de keukentafel, van onze 'haakjuf' Agnes. Nu de winter weer volop is aangebroken en iedereen weer in de stemming is om knus binnen te handwerken (met thee, koekjes en het liefst een haardvuur) leek het me een goed plan om een nieuwe haakworkshop te doen, om onze haakkennis te verversen. Het thema dit keer: kerstfiguurtjes haken voor in de kerstboom, of een hartjesslinger haken!

Agnes kon er niet bij zijn vanwege de komst van haar dochtertje vorige maand. Zodoende was het een do-it-yourself workshop. Aan onze gezichten is te zien dat we stevig moeten concentreren om de patronen te begrijpen, maar met hulp van elkaar zijn we eruit gekomen.

Sinds onze haakstart vorig jaar zijn enkelen van ons in een creatieve  versnelling geraakt. Wendy bijvoorbeeld. Zij is op de vorige workshop bij nul begonnen maar raakte zo verslingerd dat ze het afgelopen jaar van alles heeft gehaakt: de theepot van Christel Krukkert, mét kopjes en muffins, een poncho voor haarzelf en een voor haar dochter, verschillende mutsjes en dekentjes. Vervolgens is ze het haken gaan combineren met door haarzelf geschilderde schilderijtjes. Inmiddels biedt ze deze aan op haar website Hippe Lijstjes!

Hartjes!

Wat een tijd geleden is het alweer dat ik heb geblogt! Gelukkig heb ik wel gehaakt de afgelopen tijd. Hier het project van de afgelopen week:
Op de website van wood & wool stool zag ik een mooie foto van een hartjesslinger.Dat resulteerde in een week lang hartjes haken, in allerlei kleuren. Mijn kinderen wilden allebei wel zo'n hartjesslinger in hun kamer. ("Mamma wat een mooie kleuren!")
Uiteindelijk heb ik het patroon iets aangepast zodat het hartje wat groter werd. Dat patroon vind je hier. Het oorspronkelijke patroon van Ingrid van Wood & wool stool vind je hier.