Een stad van melkpakken.

Sinds een tijdje heb ik ontdekt dat je zoveel leuke dingen kunt doen met dingen die je dagelijks gebruikt. Een simpel melkpak bijvoorbeeld. Doosjes kun je er van maken, portemonnees, tassen, EN… je kunt er steden mee maken!

Bij ons is de zondagmiddag bij uitstek het moment voor de wat grotere knutselprojecten. Zo kwam het dat we op een regenachtige zondagmiddag aan de slag gingen met een heleboel melkpakken en een stapel Kampioen’s.

Ik werd helemaal enthousiast. De mogelijkheden zijn onbeperkt!! Je kunt huizen maken met plaatjes van restaurants, winkels en bijzondere huizen. Maar je kunt ook sfeerhuizen maken met foto's uit bladen als de Ariadne At Home en de Flow. Of huizen in foto's van dezelfde kleur. Mooie details die je op foto’s tegenkomt kun je erin verwerken, en zo wordt ieder melkpakkenhuis uniek. 

Ik moest moeite doen om niet iedereen en alles om me heen te vergeten vanwege al die knutselvreugde, maar ik riep mezelf tot de orde, hielp de jongetjes (4 en 6) wat op weg, en...ook zij kwamen in een creatieve flow terecht, met allerlei leuke ideeën over de uitstraling van hun huis (zie de tutoral). Ik vermoed dat onze stad nog wel wat verder zal groeien.

Het leek me leuk een tutorial (uitleg) te maken over ‘hoe het aan te pakken’... voor wie zelf aan de slag wil gaan. Het is niet moeilijk, wanneer je een beginnetje hebt gemaakt komt de inspiratie vanzelf.

Eén, twee, drie...Uiltje!

Kennen jullie dat nog van vroeger? Mijn moeder en ik deden dan onze neuzen tegen elkaar, onze ogen dicht en zeiden tegelijk: “een, twee, drie…Uiltje!!’ Als we dan onze ogen wijd opendeden, leek het net of we in het gezicht van een uil keken. Grappig.

Daar moest ik aan denken tijdens het haken van deze uiltjes. Op een avond zocht ik een haakseltje om aan mijn mobiele telefoon te hangen (altijd kwijt, want erg klein). Uiteindelijk vond ik het uiltjes-patroon van Matawi's Crea's en...was opslag verliefd. Inmiddels heb ik er al vijf gehaakt en ben begonnen aan de zesde. Ze zijn zo leuk om weg te geven, én ze zijn zo leuk om zelf te houden.

 
Wil je ook zo’n lief uiltje haken? Ga dan naar deze site. De opbrengst van het patroon gaat naar een goed doel.

Overigens, mooi om te ontdekken hoe er in de creatieve webwereld zoveel gedaan wordt om anderen te helpen.

Nog zo'n mooi initiatief is de site van Zaza-lou. Allerlei hippe zelfgemaakte kadootjes zijn er te koop. De opbrengst gaat naar Kinderhospitaal De Glind.

 

 

Het dekentje is af!

Heerlijk, mijn eerste grote project is afgerond. En…het is nog koud genoeg om de open haard aan te steken, op de bank een dekentje over me heen te trekken, en met een warme (green gate!) cup met cappuccino in de hand een goed boek te lezen!

Toen mijn oudste zoon geboren werd, kregen wij een gehaakte Kikker toegestuurd. Een erg leuk kado vond ik toen. Nu ik aan het haken ben gegaan, vind ik hem nog leuker.Ik ben bezig de dame te contacten die Kikker zo lief voor ons heeft gehaakt. Mocht zij het patroon nog hebben, dan zal ik hier een link plaatsen.

Naschrift: Ik heb inmiddels het patroon gekregen! Voor de liefhebbers, mail me op nelleke@petit-company.nl. Dan stuur ik je de pdf-versie toe.

 

 

Oorspronkelijk wilde ik de plaid van Granny Squares haken. Uiteindelijk koos ik toch voor een wat gematigder patroon. De proefjes van de squares heb ik nog en ik denk dat ik er een nieuw werkstuk van maak, met dit krukje van Jut & Jul in de hoofdrol.

Over vogeltaarten en andere sprookjesachtige dingen...

Sinds ik blog kom ik op andere blogs de mooiste dingen tegen. En niet alleen maar haakgerelateerde dingen!!

Zo las ik van een Amerikaanse die in de jaren zeventig van haar moeder had geleerd om lichtjes te maken van een mandarijn (of sinasappel). Het leukste daarvan is (vind ik) dat de mandarijn haar eigen lontje heeft, en – ook zo leuk – het lichtje op zonnebloemolie kan branden. Meteen smiddags met de kinderen aan de slag gegaan en dit is het resultaat…

 Bijkomend voordeel: de inhoud van deze lichtjes dienen natuurlijk opgegeten te worden. Mooie sferen én vitamines in een klap!

Op de blog van Jurianne Matter, vind je een wonderschone uitleg.

 Ook door andere creatieven  geïnspireerd: het maken van vogeltaarten. Het is zo gemakkelijk, en heel leuk om te doen. Echt iets wat je goed met kinderen kunt doen op een regenachtige woensdagmiddag. 

Hoe doe je het?

• Koop..harde blokken plantaardig vet (bv. die van Euroshopper van AH)
• Een zak vogelzaad
• Een zak zonnebloempitten voor vogels
• Een zak pel-pinda’s (ik kocht de versie die je zelf op kunt eten, wat resulteerde in een ‘pelpinda-fabriek’ aan de keukentafel, nadat de taarten eenmaal in de vriezer stonden)
• Een zak cranberries

Neem nu een paar leuke taartblikken en/of stenen hartige-taart vormen. Smelt het vet en laat het daarna een kwartiertje afkoelen.

Met kinderen:

Zet in bakken alles op tafel en geef ieder kind een blik. Laat ze handjes van alles in de taartblikken doen, maar niet te vol. Vul de blikken dan met het vloeibare vet (wel redelijk afgekoeld!) en laat ze met een lepeltje roeren.

Zet de blikken in de vriezer en haal ze na ong.10 min er nog even uit (wanneer ze nog zacht genoeg zijn) om er nog wat pelpinda’s en cranberries op te leggen. Druk ze even aan.

Wanneer je er zelf een maakt op een rustig moment kun je natuurlijk veel efficiënter te werk gaan. Hoef ik vast niet uit te leggen.

Veel plezier! ( Mislukt nooit!)

Armband van...theezakjes!

Op de inspirerende blog van Knofje zag ik deze armbanden. Wat mooi en leuk tegelijk! Ik hou erg van frutselen tijdens een goed gesprek met koffie. Als resultaat heb je elkaar dan gesproken en ook nog iets tastbaars tot stand gebracht! Haken is daarvoor ideaal, puzzelen goed, maar het maken van deze armband is er ook een perfect project voor.

Oudejaarsavond was zo'n gesprek-met-koffie moment. Met de familie hebben we lekker zitten kletsen, af en toe een oliebol gegeten en theezakjes gevouwen...aan het einde van de avond hadden we uitgevonden hoe we met deze uitleg (armband van fruitella-papiertjes) een theezakjes-armband konden maken.

Het gaat als volgt:
* vouw het theezakje open, en vouw het omslagje weer terug.
* Vouw aan de andere kant ook zo'n zelfde omslag terug.
* Vouw het theezakje dan in de lengte om op 1/3e.
* Vouw de andere kant eroverheen (zodat het strookje 1/3 br. is)
* Vouw hem dan in de lengte nog een keer dubbel: het is dan een strookje van ong. 10 cm lang en 1 cm breed.
* Volg nu de plaatjes van deze uitleg vanaf stap 7.

NB. Later op de avond kwamen we erachter dat je eigenlijk beter, zodra je het zakje openvouwt, 3,5 cm van de lengte af kunt knippen. Dan is het formaat meteen goed, hoef je geen kantjes om te vouwen en wordt de armband daardoor niet zo dik.

Ook mijn moeder had meegeholpen om genoeg theezakjes bij elkaar te krijgen. De ene hand op de foto is van haar, de ander van mij. Oudejaarsdag is tegelijk ook haar verjaardag. Ze is 79 geworden!

Haakworkshop Refresher!

Vorig jaar zijn we met wat Leersumse meiden gaan haken. We hebben het haken geleerd bij mij aan de keukentafel, van onze 'haakjuf' Agnes. Nu de winter weer volop is aangebroken en iedereen weer in de stemming is om knus binnen te handwerken (met thee, koekjes en het liefst een haardvuur) leek het me een goed plan om een nieuwe haakworkshop te doen, om onze haakkennis te verversen. Het thema dit keer: kerstfiguurtjes haken voor in de kerstboom, of een hartjesslinger haken!

Agnes kon er niet bij zijn vanwege de komst van haar dochtertje vorige maand. Zodoende was het een do-it-yourself workshop. Aan onze gezichten is te zien dat we stevig moeten concentreren om de patronen te begrijpen, maar met hulp van elkaar zijn we eruit gekomen.

Sinds onze haakstart vorig jaar zijn enkelen van ons in een creatieve  versnelling geraakt. Wendy bijvoorbeeld. Zij is op de vorige workshop bij nul begonnen maar raakte zo verslingerd dat ze het afgelopen jaar van alles heeft gehaakt: de theepot van Christel Krukkert, mét kopjes en muffins, een poncho voor haarzelf en een voor haar dochter, verschillende mutsjes en dekentjes. Vervolgens is ze het haken gaan combineren met door haarzelf geschilderde schilderijtjes. Inmiddels biedt ze deze aan op haar website Hippe Lijstjes!

Hartjes!

Wat een tijd geleden is het alweer dat ik heb geblogt! Gelukkig heb ik wel gehaakt de afgelopen tijd. Hier het project van de afgelopen week:
Op de website van wood & wool stool zag ik een mooie foto van een hartjesslinger.Dat resulteerde in een week lang hartjes haken, in allerlei kleuren. Mijn kinderen wilden allebei wel zo'n hartjesslinger in hun kamer. ("Mamma wat een mooie kleuren!")
Uiteindelijk heb ik het patroon iets aangepast zodat het hartje wat groter werd. Dat patroon vind je hier. Het oorspronkelijke patroon van Ingrid van Wood & wool stool vind je hier.

Onder dekentje op de bank - met cappucino en een goed boek.

Iets wat ik graag doe. Maar daarvoor moet je wel het juiste dekentje hebben. Daarom ben ik nu een fijne deken aan het haken. Het materiaal vind ik erg mooi.
Eerlijk gezegd geniet ik van het gedachteloos haken terwijl ik tv kijk of een gesprek voer. Amigurumi's haken vergt veel telwerk en concentratie. Zo niet dit dekentje!
Het worden 9 banen die aan elkaar komen en met een rand van 4 vasten-toeren eromheen. Stem je mee welke kleur jij vind dat de rand moet krijgen? Wie weet beïnvloed jij zo de looks van mijn dekentje.

Inspiratie hiervoor kreeg ik uit het mooie boek 'Eenvoudig Haken' van Erika Knight.

Amigurumi!

Mijn enthousiasme om te haken heb ik als eerste omgezet in het haken van amagurumi's. Erg leuk vind ik ze.
Ze zijn er in zoveel kleuren, vormen en karakters. Met Pasen heb ik kuikentjes in eitjes gehaakt waar de kinderen erg blij mee waren. Voor Kerst ben ik bezig met een kerst-tafereeltje.

Maar het allereerste wezentje wat ik met mijn haaknaald tot leven heb geroepen is Winston. Het olifantje van de site van koekeridoe.nl. Wil je beginnen met amagurumi's, dan is het haken van Winston een goed begin (hij staat onder 'freebees').

Haakworkshop aan de keukentafel...

Zo is het haken begonnen. Vriendin Agnes (links) had een leuke gehaakte tas. "Hoe kom jij toch aan zo'n leuke tas?", vroeg ik haar. Toen ze antwoordde "oh, zelf gehaakt" wilde ik er gelijk meer van weten.
Een workshop organiseren bij mij aan de keukentafel leek me een mooi plan om zelf haken te leren, én een gezellige avond te hebben met wat Leersumse meiden. En wie zou onze haakjuf moeten zijn? Agnes natuurlijk!
Na die avond, en wat granny squares als huiswerk mee kon ik binnen twee weken haken. Super!!!